Aktywna kontrola prędkości jazdy* - Działanie
Układ aktywnej kontroli prędkości jazdy (ACC – Adaptive Cruise Control) pomaga kierowcy utrzymać stałą prędkość oraz nastawiony odstęp czasowy od poprzedzającego pojazdu.
W skład układu aktywnej kontroli prędkości jazdy wchodzi układ automatycznej kontroli prędkości oraz układ oceny odległości.
Elementy układu
Sygnalizacja konieczności uruchomienia hamulców
Przyciski sterujące w kierownicy
Czujnik radarowy
Ostrzeżenie
Funkcja aktywnej kontroli prędkości jazdy nie jest układem przewidzianym do unikania kolizji. Kierowca musi interweniować, jeżeli układ nie wykryje pojazdu z przodu.
Układ aktywnej kontroli prędkości jazdy nie hamuje w reakcji na ludzi lub zwięrzęta, ani też w reakcji na małe pojazdy, takie jak rowery i motocykle. Nie reaguje on także na niskie przyczepy oraz zbliżające się z przeciwka, poruszające się powoli lub nieruchome pojazdy i obiekty.
Nie używać układu aktywnej kontroli prędkości jazdy na przykład w ruchu miejskim, w gęstym ruchu, na skrzyżowaniach, na śliskiej nawierzchni, gdy na jezdni jest dużo wody lub błota pośniegowego, przy silnych opadach deszczu/śniegu, przy słabej widoczności, na krętych drogach i na drogach zjazdowych/wjazdowych na drogi główne.
Odległość od poprzedzającego pojazdu jest mierzona głównie przez czujnik radarowy. Funkcja automatycznej kontroli prędkości jazdy reguluje prędkość poprzez przyspieszanie i hamowanie. Uruchomieniu hamulców przez układ aktywnej kontroli prędkości jazdy może towarzyszyć charakterystyczny, niezbyt głośny odgłos.
Ostrzeżenie
Układ aktywnej kontroli prędkości jazdy stara się jechać za poprzedzającym pojazdem znajdującym się na tym samym pasie ruchu, zachowując odstęp czasowy nastawiony przez kierowcę. Jeżeli czujnik radarowy nie wykryje z przodu żadnego pojazdu, samochód będzie natomiast utrzymywać prędkość nastawioną i zapisaną w pamięci przez kierowcę. Dzieje się tak również wtedy, gdy poprzedzający samochód jedzie z prędkością wyższą niż prędkość zapisana w pamięci.
Układ reguluje prędkość jazdy w sposób łagodny. W sytuacjach wymagających gwałtownego hamowania kierowca musi samodzielnie uruchomić hamulce. Dotyczy to przypadków dużej różnicy prędkości lub gdy pojazd z przodu gwałtownie zwalnia. Ze względu na opisane dalej ograniczenia działania czujnika radarowego może się zdarzyć, że automatyczne hamowanie zostanie uruchomione niespodziewanie, bądź nie nastąpi w ogóle.
Aktywną kontrolę prędkości jazdy można włączyć, by poruszać się za innym pojazdem z prędkością od 30 km/h2 (20 mph) do 200 km/h (125 mph). Jeżeli prędkość spadnie poniżej 30 km/h (20 mph) lub prędkość obrotowa silnika nadmiernie spadnie, układ automatycznej kontroli prędkości jazdy zostaje przełączony w stan gotowości i samoczynne hamowanie zostaje wyłączone – kierowca musi sam przejąć czynności wymagane do utrzymania bezpiecznego odstępu od poprzedzającego pojazdu.
Sygnalizacja konieczności uruchomienia hamulców
Automatyczne hamowanie wykorzystuje w przybliżeniu 40% możliwości układu hamulcowego.
Jeżeli niezbędne jest zahamowanie z większą siłą, a kierowca w odpowiednim momencie nie reaguje, układ aktywnej kontroli prędkości jazdy wykorzystuje lampkę i dźwięk ostrzegawczy układu ostrzegającego o ryzyku kolizji, sygnalizując kierowcy konieczność natychmiastowej interwencji.
Uwaga
Ostrzeżenie
Jazda po stromych drogach i/lub z dużym obciążeniem
Należy pamiętać, że funkcja aktywnej kontroli prędkości jazdy jest przeznaczona głównie do jazdy po płaskich drogach. Może ona mieć trudności z zachowaniem odpowiedniego odstępu od poprzedzającego pojazdu podczas jazdy na stromych zjazdach, z dużym obciążeniem lub z przyczepą – w takim przypadku trzeba zachować szczególną ostrożność i być przygotowanym na konieczność zwolnienia.